حمله قلبی که به آن انفارکتوس میوکارد نیز گفته می شود، هنگامی اتفاق می افتد که بخشی از عضله قلب، خون کافی دریافت نکند. هر چه مدت زمان بیشتری تا درمان و ترمیم جریان خون بگذرد، آسیب به عضله قلب بیشتر می شود.
بیماری عروق کرونر (CAD) عامل اصلی حمله قلبی است. یک علت دیگر که کمتر شایع است، اسپاسم شدید یا انقباض ناگهانی شریان کرونر بوده که می تواند جریان خون به عضله قلب را متوقف کند.
علایم حمله قلبی چیست؟
شناسایی سریع نشانه های سکته قلبی مهم ترین فاکتور در نجات جان فرد و کاهش اثرات بلند مدت هستند. علامت اصلی حمله قلبی عبارتند از موارد زیر:
- درد قفسه سینه یا احساس ناراحتی. بیشتر حملات قلبی شامل ناراحتی در مرکز یا سمت چپ قفسه سینه می شوند که بیش از چند دقیقه طول می کشد و یا از بین می رود و دوباره بر می گردد. احساس ناراحتی می تواند مانند حس فشار، حس تنگی، پُر بودن بدن یا احساس درد باشد.
- احساس ضعف، سبکی سر یا ضعف در فرد. همچنین ممکن است تعریق سرد و خاصی را در بدن خود تجربه کنید.
- درد یا ناراحتی در فک، گردن یا پشت.
- درد یا ناراحتی در یک یا هر دو بازو یا شانه ها
- تنگی نفس: این مورد اغلب با ناراحتی در قفسه سینه همراه است، اما تنگی نفس نیز می تواند قبل از ناراحتی در قفسه سینه به وجود آید.
اقدامات لازم در صورت بروز حمله قلبی
درصورت تجربه علائم حمله قلبی بهتر است هر چه سریع‌تر اقدامات زیر را انجام دهید:
- فورا با اورژانس تماس بگیرید. پرسنل اورژانس می تواند در راه رسیدن به بیمارستان درمان را شروع کند.
- انجام هرگونه فعالیت را متوقف کنید. در هر حالتی که برایتان راحت تر است بنشینید یا دراز بکشید.
- نیتروگلیسرین مصرف کنید. اگر از نیتروگلیسرین استفاده می کنید، دوز نرمال آن را مصرف کنید.
- آسپرین بخورید. اگر به مصرف آسپرین حساسیت ندارید، یک قرص ۳۲۵ گرمی یا دو قرص ۸۱ گرمی بخورید.
- استراحت کنید و منتظر بمانید. تا زمانی که منتظر رسیدن کمک هستید، خونسردی خود را حفظ کنید.
- فهرستی از داروهای خود را در کیف پول، دفترچه یادداشت و یا گوشی ذخیره کنید.