شاید شما هم در مورد بیمارانی شنیده باشید که به اصطلاح عامه برای آنها بالن قلب زده شده است. برخی بیماران هم هستند که گفته می شود پزشک متخصص قلب برای آنها فنر زده است. اصطلاح اول در حالت فنی و طبی به بالون آنژیوپلاستی اطلاق می شود و اصطلاح دوم در مورد استنت گذاری (PCI) به کار برده می شود.
اما در این دو روش دقیقا چه اتفاقی می افتد و چه تفاوت هایی دارند؟ آیا الزاما یکی به دیگری مزیتی دارد؟ کدام یک بهتر است و کدام یک عوارض کمتری دارد؟ در متن پیش رو به این سوالات پاسخ خواهیم داد.
درمان گرفتگی عروق قلب
به طور کلی گرفتگی های عروق کرونری قلب به چند روش قابل درمان هستند:
۱_ درمان گرفتگی قلب با دارو
در مواردی که گرفتگی ها خفیف باشند و یا شدت گرفتگی به طور کل کمتر از ۷۰ درصد باشد از روش های دارویی و اصلاح سبک زندگی استفاده می شود. در این موارد معمولا با مصرف منظم داروها و کنترل علایم خطر بیمار دچار مشکل خاصی نمی شود و می تواند زندگی سالمی داشته باشد.
۲_ درمان گرفتگی عروق با عمل قلب باز
اما در مواردی که گرفتگی های عروقی بالاتر از ۷۰ درصد هستند معمولا نیاز به مداخله می باشد. این مداخله به دو روش جراحی باز و جراحی بسته صورت می گیرد. روش جراحی باز معمولا زمانی استفاده می شود که تعداد گرفتگی ها و شدت آنها زیاد باشند و یا بیمار دچار بیماری های همراهی نظیر دیابت باشد. هم چنین گرفتگی های در نقاط حساس عروق اصلی کرونری نیز نیازمند انجام مداخلات به صورت جراحی باز هستند.
۳_ درمان گرفتگی رگ قلب با جراحی بسته
اما امروزه و با پیش رفت فناوری های پزشکی در سالیان اخیر این امکان فراهم شده است که تعداد بسیار زیادی از بیماران تحت درمان به صورت بسته قرار بگیرند که هم ساده تر انجام می شود و هم خطرات جراحی باز را ندارد. روش های جراحی بسته به دو نوع بالن آنژیوپلاستی و استنت گذاری تقسیم می شوند که در متن پیش رو تمرکز ما بر روی روش های بالن آنژیوپلاستی می باشد.
بالن قلب یا بالن آنژیوپلاستی چیست؟
در روش بالن آنژیوپلاستی پزشک قلب با کمک ابزارآلات مخصوصی وارد عروق کرونر بیمار می شود و در محلی که پلاک های چربی رسوب کرده و باعث بروز تنگی شدید شده اند با کمک ابزاری به نام بالن مسیر مسدود شده را باز می کند.
در این روش ابزار مخصوصی به نام بالن در محل تنگی قرار داده می شود و با فشار بادی که وارد می شود پلاک های چربی به کنار رانده می شوند و مسیر جریان خون بیمار مجددا برقرار می شود. پس از پایان کار پزشک، این وسیله از عروق بیمار خارج می شود و هیچ جسم خارجی در بدن بیمار باقی نمی ماند.
تفاوت بالن آنژیوپلاستی با استنت گذاری چیست؟
همان طور که گفتیم در بالن آنژیوپلاستی صرفا در محل تنگی بالن باد می شود و مسیر باز می گردد. اما در روش استنت گذاری ابزاری توری شکل و میکروسکوپی به نام استنت (فنر) در محل تنگی قرار می گیرد. در واقع در این روش نیز ابتدا بالن باد می شود تا مسیر باز گردد سپس استنت در همان محل قرار داده می شود.
کدام یک از این دو روش گزینه ی درمانی بهتری هستند؟
به طور کلی گزینه ی درمانی بهتر در هر بیمار متفاوت است و به شرایط عمومی وی دارد. اما در سالیان اخیر و با پیش رفت فناوری در زمینه ی ساخت انواع استنت ها شرایطی فراهم شده است که استفاده از این روش نتایج بهتر و عوارض و عود کمتری دارد.
در واقع استفاده از روش بالن آنژیوپلاستی در سالیان اخیر تقریبا منسوخ شده و دیگر به ندرت برای درمان ضایعات عروق کرونری از این روش ها استفاده می شود. آنچه در سال های اتفاق افتاده است استفاده ی گسترده از استنت ها به جای بالن می باشد.
آیا هنوز هم این روش جایگاهی دارد؟
گفتیم که استفاده از بالن آنژیوپلاستی به تنهایی دیگر تقریبا منسوخ شده است. اما در برخی بیماران خاص نظیر بیمارانی که گرفتگی های بسیار شدید اورژانسی دارند و زمان گزینه ی بسیار مهمی برای زنده ماندن بیمار است، ممکن است از این روش استفاده شود. یا در برخی بیماران که رگ های ظریف و کوچکی دارند به نوعی که تعبیه ی استنت یا ممکن نیست یا امکان دارد با خطر پارگی رگ همراه باشد این روش به عنوان روشی جایگزین استفاده می شود. هر چند هر دو موقعیت ذکر شده، نسبتا نادر هستند و درصد کوچکی از بیماران مبتلا به بیماری های قلبی را شامل می شوند.
عوارض بالن آنژیوپلاستی چیست؟
بالن آنژیوپلاستی می تواند با برخی عوارض مهم همراه باشد. خونریزی از محل ورود ابزار مخصوص به بدن بیمار (مثل کشاله ی ران) یکی از این عوارض است. هم چنین پارگی رگی که در حال اصلاح وضعیت می باشد هم می تواند در این روش رخ دهد. آریتمی های قلبی خطرناک هم از دیگر عوارض نادر این روش هستند.
البته این عوارض بین بالن آنژیوپلاستی و استنت گذاری مشترک هستند و تفاوتی از نظر عوارض و شدت و میزان بروز آنها بین این دو روش وجود ندارد. تنها تفاوت در مورد عوارض بلند مدت این دو روش است که در روش بالن آنژیوپلاستی احتمال بروز تنگی های مجدد و عود بیماری بیش تر می باشد.
در پایان
بالن آنژیوپلاستی روشی است که برای درمان تنگی های عروق کرونری در بیماران مبتلا به تنگی عروق استفاده می شود. این روش به صورت باد کردن یک ابزار مخصوص (بالن) در محل تنگی انجام می شود. در مقایسه با استنت گذاری این روش ساده تر است ولی احتمال عود بیماری و تنگی مجدد عروق در همان محل در این بیماری بیش تر می باشد.
1 دیدگاه