واریس

ه طور کلی، واریس بر اساس شکل ظاهری آنها تشخیص داده می شود.

معاینه بالینی

فرآیند تشخیص شامل معاینه فیزیکی خواهد بود. پزشک رگ‌های شما و ناحیه اطراف آن‌ها را بررسی می‌کند تا تأیید کند که رگ‌های واریسی هستند یا نه؟ و اینکه آیا علائم عوارض (مانند تورم، گرمی یا قرمزی) وجود دارند یا خیر؟.

اگر زخم پوستی دارید، ممکن است یک زخم مربوط به ورید واریسی شما یا یک بیماری دیگر باشد. یک ناحیه بزرگ از تورم، یا یک لکه آبی یا قرمز زیر پوست، می تواند نشانه هماتوم باشد.

پزشک شما همچنین نبض شما را در نزدیکی رگ های واریسی بررسی می کند تا تشخیص دهد که آیا مشکل جریان خون دارید یا خیر. آنها ممکن است برای شناسایی هر گونه بی نظمی بر روی رگ های واریسی فشار وارد کنند و از شما بپرسند که آیا این فشار فیزیکی باعث درد یا ناراحتی می شود یا خیر.

تست‌های تشخیصی

پزشک ممکن است آزمایش هایی را برای کمک به تشخیص تجویز کند.

ممکن است سونوگرافی و داپلر درخواست شود. این تست در واقع دو نوع کاربرد دارد: یکی برای ارزیابی جریان خون و دیگری برای شناسایی مناطق مسدود شده یا جریان خون به شدت تغییر یافته.

معمولاً واریس با انجام سونوگرافی تشخیص داده می شود و تست دیگری لازم نیست. ندرتاً احتمال دارد در جریان بررسی‌ها به انجام سی‌تی‌اسکن، MRI یا حتی آنژیوگرافی احتیاج پیدا شود.

سایر تشخیص‌ها

مشکلات پزشکی زیر می تواند شبیه رگ های واریسی باشد. بسته به عوامل خطر و سابقه پزشکی شما، ممکن است نیاز به ارزیابی داشته باشید تا مشخص شود آیا هر یک از این شرایط را داشته باشید یا خیر.

ترومبوز ورید عمقی (DVT)

لخته خون در ورید می‌تواند در همان مکان‌هایی تشکیل شود که رگ‌های واریسی تمایل دارند ایجاد شوند – ساق پا، بالای ساق یا بازو. DVT ممکن است باعث تورم بدون درد شود، اما می تواند یک خطر برای سلامتی باشد زیرا لخته خون می تواند به ریه ها برود و باعث آمبولی ریه (PE ) شود. 

DVT را می توان با سونوگرافی عروقی تشخیص داد. آنها معمولاً نیاز به درمان دارند، اغلب با داروهای رقیق کننده خون.

نوروپاتی محیطی

آسیب عصبی می تواند بر اعصاب انگشتان پا، پاها یا انگشتان دست (یعنی اعصاب محیطی) تأثیر بگذارد. این موضوع ممکن است باعث درد، احساس سوزش یا از دست دادن حس در نواحی آسیب دیده شود.

نوروپاتی محیطی و وریدهای واریسی دردناک را می توان بر اساس معاینه فیزیکی تشخیص داد. وریدهای واریسی تغییری در حسی که نوروپاتی محیطی ایجاد می کند ایجاد نمی کند.

نوروپاتی محیطی همچنین ممکن است منجر به عفونت ها و زخم هایی شود که بهبود نمی یابند. این مسائل را می توان در ابتدا با یک ورید واریسی عفونی یا دردناک اشتباه گرفت. اگر هر دو بیماری را دارید، ممکن است تشخیص اینکه کدام یک از آنها باعث این علائم می شود دشوار باشد.

در صورت نیاز، آزمایش‌هایی مانند سونوگرافی عروقی یا معاینات تشخیصی عصبی مانند الکترومیوگرافی (EMG) یا مطالعات هدایت عصبی می‌توانند شدت هر بیماری را شناسایی کنند.

نارسایی عروقی

با گذشت زمان، ماهیچه‌های رگ‌های شما می‌توانند ضعیف شوند و در نتیجه خون به آهستگی و با سرعت کم به قلب باز می‌گردد. این حالت معمولاً یک وضعیت خطرناک نیست، اما می تواند باعث تورم دست ها و پاها شود. واریس یکی از علائم نارسایی عروقی است. 

نارسایی عروقی ممکن است شبیه به وریدهای واریسی به نظر برسد، اما تفاوت های ظریفی وجود دارد:

• به طور معمول، فقط تعداد کمی از سیاهرگ‌ها واریس هستند، در حالی که نارسایی عروقی معمولاً تمام یا بیشتر وریدهای پا را درگیر می‌کند.
• نارسایی عروقی باعث نمی شود که سیاهرگ ها مانند رگ های واریسی برجسته (مشاهده) شوند.

معاینه فیزیکی و سونوگرافی عروقی ناحیه آسیب دیده ممکن است این دو حالت را متمایز کند.

نارسایی احتقانی قلب

نارسایی احتقانی قلب (CHF) اغلب منجر به تورم پا و ران می شود که با بالا بردن اندام یا با استراحت بهبود می یابد. رگ های شما ممکن است برجسته شوند و تورم ناشی از نارسایی قلب را می توان با تورم رگ های واریسی اشتباه گرفت.

با این حال، نارسایی مزمن قلب همچنین می تواند باعث خستگی و تنگی نفس شود که مشخصه رگ های واریسی نیست.

آزمایش‌های قلب، مانند نوار قلب (EKG) یا اکوی قلب ، می‌توانند نارسایی قلبی را شناسایی کنند.